Onder urine-incontinentie wordt verstaan: aantoonbaar ongewild verlies van urine.
In grote lijnen kunnen vier vormen van urine-incontinentie worden onderscheiden:

• urge incontinentie: ongewild urineverlies, voorafgegaan door een onhoudbare mictiedrang
• overloopincontinentie: ongewild urineverlies bij een volle blaas (retentieblaas) bij afwezigheid van blaascontracties
• reflexincontinentie: ongewild urineverlies als gevolg van het reflectoir samentrekken van de blaas bij afwezigheid van normale mictiedrang
• stressincontinentie: ongewild urineverlies bij drukverhogende momenten, zoals hoesten of persen. Dit type urine-incontinentie wordt verder buiten beschouwing gelaten, omdat het niet specifiek aan de palliatieve fase gerelateerd is.

Tenslotte kan er sprake zijn van continu urineverlies bij vrouwen als gevolg van een fistel tussen de blaas (of ureter) en de vagina.