Beleid

Het beleid is afhankelijk van de levensverwachting en de wens van de patiënte. Bij een zeer korte levensverwachting en/of een doodswens kan afgezien worden van interventie. Dan valt aan te bevelen de patiënte te bedekken met donkere doeken en eventueel midazolam te geven indien de patiënte onrustig wordt en zich oncomfortabel voelt. Het kan raadzaam zijn te overleggen of te verwijzen naar een gynaecoloog.
Als maatregel om de effecten van de bloeding (hemodynamische instabiliteit/anemie) op te vangen kan een bloedtransfusie overwogen worden.
Behandeling bij gering bloedverlies:

• De eerste stap is tamponade van de vagina gedurende enkele dagen met een gynaecologische tampon, eventueel na aanbrengen van een hemostase bevorderend middel als novacol, tissuecol, spongostan of tranexaminezuur.
• Indien een zichtbaar bloedend vat aanwezig is, kan lokale (elektro)coagulatie toegepast worden (meestal is dit niet aan de orde).
• Als er nog chirurgische en/of radiotherapeutische opties zijn, dan dient hier zo spoedig mogelijk mee begonnen te worden. Als voor radiotherapeutische behandeling wordt gekozen, kan gestart worden met een hoge fractiedosis gedurende enkele dagen.

Bij abundant bloedverlies is opname geïndiceerd. Na eventuele transfusie zal embolisatie van het bloedende vat (a. uterina of a. iliaca interna) vaak een afdoende palliatieve maatregel zijn.
Voor chirurgisch ligeren van de descenderende takken van de uteriene vaten is eigenlijk geen plaats. Technisch is dit vaak moeilijk uitvoerbaar bij een grote cervicale tumor; bovendien is het vaak niet afdoende.
Bij het onbehandeld, primair endometriumcarcinoom kan men gedwongen worden tot een spoedhysterectomie, een heel effectieve en snelle maatregel om profuus vaginaal bloedverlies te stoppen, en mogelijk tevens curatief.
Indien er sprake is van een vaginale bloeding ten gevolge van een trofoblastaire aandoening, is (in opzet curatieve) chemotherapie de behandeling van keuze.