Doelstellingen van het slecht-nieuwsgesprek

Tijdens het gesprek worden vier doelen nagestreefd, namelijk dat patiënten en (indien beschikbaar) naasten:

• het slechte nieuws horen: patiënten en naasten zijn geïnformeerd over het slechte nieuws;
• het slechte nieuws begrijpen: patiënten en naasten weten wat het nieuws inhoudt, onduidelijkheden worden verhelderd en misvattingen worden gecorrigeerd;
• het slechte nieuws kunnen beoordelen: patiënten en naasten weten in grote lijnen wat de gevolgen zijn voor henzelf en hun omgeving;
• ondersteuning ontvangen en geholpen worden bij het verwerken van het slechte nieuws.

Het is afhankelijk van de reactie van de patiënt en naasten in hoeverre deze doelen in één gesprek worden bereikt. Na het eerste gesprek onthouden veel patiënten alleen de diagnose (Friis, 2003) (Gabrijel,2008), dus meestal zijn hier meerdere gesprekken voor nodig, bij voorkeur kort achter elkaar. Een slecht-nieuwsgesprek is nooit een eenmalige gebeurtenis maar is onderdeel van een proces (Tobin, 2008). In eerste instantie zal het slechte nieuws een op zichzelf staande boodschap zijn, die later kan worden uitgebreid met de mogelijkheden voor behandeling van de ziekte en/of (potentiële) symptomen.