IKNL’ers en PZNL’ers doen mee aan de jaarlijkse Roparun

Moyke Versluis en Madelon Voets zijn twee van de acht lopers die eind mei vanuit IKNL en PZNL meedoen aan de Roparun. De Roparun is een tweedaagse estafette-hardlooptocht, waarmee geld wordt opgehaald voor palliatieve zorg. “Ik vrees vooral de tegenwind.”

Meer aandacht voor palliatieve zorg

Madelon, junior onderzoeker bij IKNL, noemt zichzelf ‘niet een echte hardloper’, omdat ze pas in de coronatijd met hardlopen begon. Daarvóór was ze vooral een fanatiek voetballer en zeiler. Die sporten konden in coronatijd nauwelijks beoefend worden, vandaar haar overstap naar hardlopen. Ze merkte al snel hoe leuk ze dit vond. Sindsdien zoekt ze regelmatig naar sportieve uitdagingen. Vorig jaar was het een halve marathon in Utrecht, dit jaar wordt het de Roparun: “Ik vind het mooi dat zo’n tocht gekoppeld is aan een duidelijk doel: geld ophalen voor palliatieve zorg. Daarvoor is meer aandacht nodig, en daar werk ik op deze manier graag aan mee.”

Moyke, eveneens junior onderzoeker bij IKNL, is al vanaf haar jeugd bekend met hardlopen, en leeft daarnaast haar sportiviteit uit op paardrijden en fitness. Ze heeft de nodige halve marathons gelopen, en liep recent, op 16 april, voor het eerst een hele marathon. “In mijn werk heb ik veel met palliatieve zorg te maken. Ik ben betrokken bij de eQuiPe-studie, een onderzoek naar de kwaliteit van zorg en de kwaliteit van leven van mensen met gevorderde kanker. Ik vind het, net als Madelon, dan ook erg belangrijk dat palliatieve zorg meer aandacht krijgt. Het is nog lang niet bekend genoeg bij iedereen.”

Roparun is een wat rare tocht

Beiden zijn druk bezig met de voorbereidingen op de sponsorloop. Althans, voor zover dat kan. Want: de Roparun is – vanuit het perspectief van de lopers – een wat rare tocht. Dat vereist enige uitleg over hoe de lopers lopen. Ieder team dat deelneemt bestaat uit acht lopers. Deze acht lopers bestaan uit twee teams van ieder vier lopers. Terwijl team A aan het lopen is, rust team B. En omgekeerd. Ieder team loopt 40 kilometer achter elkaar. Lopers wisselen elkaar om de twee kilometer af. Ofwel: je loopt 2 kilometer, rust dan even, loopt opnieuw 2 kilometer, rust dan weer even, totdat je als team de 40 kilometer hebt bereikt. Dan neemt het andere team het van je over en heb je een paar uur rust, om vervolgens na 40 kilometer, het andere team weer af te lossen. Zo gaat het 540 kilometer lang, van Enschede, via Zuid-Nederland, naar Rotterdam. “We proberen ons zo goed mogelijk voor te bereiden op de Roparun, en dat lukt conditioneel gezien ongetwijfeld prima”, zegt Madelon. “Maar voor dat rare ritme, zo horen wij van alle ervaren Roparunners, kun je jezelf nauwelijks trainen. De korte etappes kun je nog wel nadoen. Maar hoe train je jezelf voor een hele ochtend lopen terwijl je net een korte nacht slaap hebt gehad?” 

Dat het nog flink afzien kan worden weten beiden maar al te goed. In conditioneel opzicht, maar ook vanwege de weersomstandigheden. Eind mei kan het tropisch warm zijn, maar het kan even goed kil en buiig zijn. “Ik hoop op droog weer, met veel zon”, zegt Moyke. “Voor mij hoeft het niet zo warm te zijn”, zegt Madelon. “Er mag ook gerust een buitje vallen. Maar ik vrees vooral de tegenwind.”

Dóórgaan op adrenaline

Hoe zwaar het ook zal worden, de lopers verwachten vooral een mooie, unieke ervaring rijker te zijn als alles achter de rug is. “Ik heb al een groot deel van de route bekeken”, zegt Moyke. “We lopen door best veel bosgebieden. Daar kan ik me op verheugen, want ik ben een echte natuurloper, dus daar word ik wel vrolijk van.” Madelon hoopt op veel support en aanmoediging van mensen langs de route. “In sommige steden waar je doorheen loopt zal het enorm druk zijn. Dáár ga ik blij van worden. Zeker naarmate je langer aan het lopen bent, en je het steeds zwaarder krijgt. Dan moet je dóór op adrenaline. Die hoop ik dan via het publiek te krijgen.”

Behalve de acht lopers bestaat het Roparun-team van IKNL en PZNL uit diverse fietsers, cateraars, chauffeurs, navigators, verzorgers, kampbeheerders en organisatoren. Begin april hebben zij hun eerste gezamenlijke bijeenkomst gehad. Door ziekte van één van de lopers, komt het team eigenlijk nog één (reserve)loper tekort. “Dus als iemand die dit leest zin heeft in een sportieve uitdaging, laat die zich vooral melden bij één van de organisatoren, Linda Brom (linkje naar mailadres l.brom@iknl.nl)”, zegt Madelon. “Ook als je een ervaren loper kent die zou willen meedoen mag je je melden.”