Ervaringen van bezoekers

'Op 30 augustus is mijn man overleden. We hebben veel gehad aan de avonden die jullie organiseren, heel waardevol wanneer je te maken hebt met ziekte die palliatief is. Het hielp ons om over zijn naderend einde te praten en het regelen van zakelijke dingen niet meer uit te stellen. Het was fijn om jullie te zien en de avond in Orpheus vonden we ook ‘raak’. Dank voor alles en veel succes bij het goede werk dat jullie doen'.

'Ik heb een paar keer café Doodgewoon bezocht.
Mijn man is ongeneeslijk ziek en het leek me belangrijk om deel te nemen.
Nu opeens zit hij in de laatste levensfase.

Hij kreeg kanker in mei 2015 en sinds 2 jaar weten we dat hij ongeneeslijk ziek is.
We hadden dus wel tijd om te praten.
Maar.…het is er niet van gekomen.
En nu lukt het helemaal niet meer.
Hij is dusdanig moe dat praten hem al te veel is.
Daarbij komt de pijnstilling en is hij dus wat “duffer”….
Nu zit ik aan zijn bed en “ben er”.

Ik wilde dit met je delen omdat het zo jammer is dat er nooit gepraat is.
Althans…dat vind ik.
Ik weet niet of mijn man het echt gemist heeft.
Hij is een binnenvetter.
Misschien krijgen anderen herkenning bij dit verhaal en voelen ze begrip'.

'In die periode was ik dus echt met mijn afscheid bezig. De notaris is aan mijn bed geweest voor mijn laatste testament. Ik kwam uit het ziekenhuis, en kwam via de krant die ik van de buren kreeg café Doodgewoon tegen, en ik dacht, ja ik ben ook opgegeven. Dus laat ik daar maar eens gaan luisteren wat dat betekent, misschien moet ik dadelijk wel in een hospice. Ik vind het erg goed dat er aandacht is voor de sociaal-emotionele kant van een zware ziekte. Bij café Doodgewoon is het mogelijk om -life-te delen. Je bent immers meer dan het zieke lichaam en de medische toeters en bellen'.

‘Ik denk ja daar hoor ik bij, dat zijn gelijkgestemden. Als je dat woord uit elkaar knipt dan hoor je het woord stem en daar wil je een andere stem tegenover hebben die dezelfde toonhoogte heeft. Zoek naar dat wat ons verbind, ook al is dat dan de ziekte. Je kunt dan zoveel aan elkaar geven.'

'Toen ik in april 2017 ernstig ziek, met beademing uit de longafdeling van het Gelre werd ontslagen, was ik erg blij met de geestelijke begeleiding die jullie mij boden. Café Doodgewoon heeft, in die fase, een belangrijke taak vervuld in mijn proces van ziekzijn. Ik bedank jullie voor heel veel nuttige en leerzame avonden in Ugchelen en nu in Apeldoorn centrum. Heel veel succes en sterkte bij het superbelangrijke werk wat jullie doen, dank je wel'.

‘Misschien is in het leven van de zieke de balans tussen gezond zijn en het ziek zijn teveel op het ziekzijn gericht. Café Doodgewoon heeft aandacht voor de andere kant. Wat hebt u om nodig om de resterende tijd nog zo zinvol mogelijk te laten zijn? ’.